Boskie Buenos

„Chcę jeszcze raz pojechać do Europy
Lub jeszcze dalej do Buenos Aires
Więcej się można nauczyć podróżując
Podróżować, podróżować jest bosko

Ciągle pan pyta co sądzę o mężczyznach
Ach proszę pana jaki pan jest ciekawski
Naturalnie myślę o mężczyznach
Ale teraz muszę jechać do Buenos Aires

Kiedy wybrali mnie syreną morza
Zaprosili mnie do pierwszej klasy
Częstowali mnie szampanem
Ja uwielbiam szampana w Buenos Aires”

Tekst: Kora Jackowska

Czy Buenos jest boskie?  Niezupełnie, ale ma rejony, które urzekają. Wystarczy wspomnieć centrum z monumentalnymi kamienicami, które urodą nie ustępują Paryżowi, niestety w raczej zaniedbanej wersji Miasta Świateł. Dzielnica bogatych – Recoleta, mogłaby równie dobrze znajdować się w Madrycie, tak bardzo przypomina tamtejsze Barrio de Salamanca - szacowna, z piękną architekturą, drogimi sklepami i bardzo niezwykłym cmentarzem, który jest zaprzeczeniem powiedzenia, że po śmierci wszyscy stajemy się równi. Aby leżeć na cmentarzu Recoleta nie wystarczy być bogatym, trzeba jeszcze być dobrze urodzonym. Pierwszym i jedynym odstępstwem od powyższej reguły był, mocno oprotestowany przez argentyńską arystokrację, pogrzeb Evity Perón, kobiety urodzonej jako córka kochanki bogacza. Dziś, paradoksalnie, większość z odwiedzających Recoletę idzie prosto na grób Evity, pozostałe nagrobki oglądając niejako przypadkiem. 

Mieszkamy w San Telmo, uroczej dzielnicy o artystyczno – żulerskim klimacie. Tak powinna wyglądać warszawska Praga, gdyby tylko zainwestowano w nią trochę pieniędzy. San Telmo nie jest jednak obiektem zainteresowania turystów, w przeciwieństwie do La Boca, dzielnicy legendy. To właśnie tutaj wynaleziono tango. Na środku dzielnicy znajduje się także stadion Boca Juniors - drużyny, za którą niemal każdy porteño (mieszkaniec BA) dałby się zabić. Dosłownie. Wczorajszy mecz zakończył się przegraną Boca i śmiercią jednego z kibiców, zakatowanego na ulicy przez fanów drużyny przeciwnej. Zupełnie nie rozumiemy fascynacji La Boca. Nie możemy też pojąć, dlaczego tłumy turystów łapią się na lep udawanej naturalności. Zdecydowana większość La Boca jest brudna, śmierdząca i zupełnie nieinteresująca. Na skraju stosunkowo dużej dzielnicy znajduje się jednak kwadrat ulic, zamieniony w turystyczny Disneyland. Budynki pomalowano tu w krzykliwe barwy, na balkonach wystawiono figury Evity i Maradony zrobione z papier mache. Na parterach otwarto knajpki, w których wszystko kosztuje cztery razy więcej niż gdziekolwiek indziej. Najważniejsze, że (głównie amerykańscy) turyści walą tłumnie i biznes się kręci.

Turystyczna część La Boca - na balkonie Evita i Perón

Maradona ma tutaj boski status

Turystyczna cześć La Boca

To, co urzekło nas najbardziej, to lekko staroświeckie knajpki Buenos Aires. Niepretensjonalne i autentyczne. Kelnerami są starsi mężczyźni w nienagannie białych koszulach, a nie studenci, dorabiający do czesnego. Klimat rodem z „Zaklętych Rewirów”. Knajpki Buenos Aires są instytucją samą w sobie. 

Polska restauracja, w menu zupa ogórkowa i bigos

W San Telmo niedziele przypominają karnawał

To nie Rio, to San Telmo :-)